Miejska Szkoła Realna (niem. Stadtlische Realschule) powołana została w Bydgoszczy w 1851 r. Była to szkoła wyższej rangi, do której uczęszczali synowie kadry urzędniczej i oficerskiej.
Na potrzeby szkoły w 1858 r. zbudowano przy ulicy Grodzkiej - na terenach uzyskanych po likwidacji zamkowej fosy - nowy budynek. Obiekt powstał z czerwonej, nietynkowanej cegły w modnym wówczas stylu neogotyckim. Miejska Szkoła Realna działała tu do momentu przekształcenia jej w 1882 r. w pruskie Królewskie Gimnazjum Realne. W latach 1906-1908 dobudowano nowy obiekt utrzymany w duchu historyzmu z detalami neobarokowymi. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w budynku zaczęło działać Państwowe Gimnazjum Humanistyczne, które od 1938 r. nosiło nazwę II Państwowego Liceum i Gimnazjum im. Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza w Bydgoszczy. Po 1945 r. znajdowały się tutaj różne szkoły średnie, od 1968 r. Wyższa Szkoła Inżynierska oraz od 1974 r. jej następczyni, czyli Akademia Techniczno-Rolnicza.
Od 2007 r. zabudowania przy ulicy Grodzkiej mieszczą Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Bydgoskiej im. bpa Michała Kozala należące do struktur Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.