Jednym z urokliwych miejsc na warszawskiej Starówce jest ulica nosząca nazwę Wąski Dunaj pochodzącą od strumienia Dunaj mającego tu swoje źródła. Licząca niespełna 150 metrów długości wąska arteria została wytyczona na przełomie XIII i XIV wieku podczas formowania Starego Miasta. Ulica bierze swój początek w narożniku staromiejskiego rynku i biegnie do ulicy Podwale.
Od samego początku powstania ulicy osiedlali się w jej pobliżu Żydzi, tworząc pierwszą dzielnicę żydowską. Posiadali tutaj swoją synagogę, a także rytualną łaźnię mykwę; obiekty te istniały do XVI wieku. W tym samym wieku pod ulicą ułożono drewniany rurociąg doprowadzający wodę do Starego Miasta z okolic Nalewek. W XVII wieku Wąski Dunaj kończył się Bramą Poboczną, którą można było wyjechać ze Starego Miasta poza mury obronne. Brama ta istniała do 1804 roku, do czasu jej rozbiórki i całkowitego otwarcia ulicy na Podwale. Do 1944 roku Wąski Dunaj zabudowany był domami z XVIII i XIX wieku. W czasie walk powstania warszawskiego zabudowa uległa poważnym zniszczeniom. Kamienice odbudowano z dużą dowolnością, wzorując się na dawnych przekazach ikonograficznych.