Wieś usytuowana jest na niewielkim wzniesieniu, w pięknej okolicy, niedaleko Lednickiego Parku Krajobrazowego. W średniowieczu właścicielami wsi była rodzina Wczelów, dziedziców na sąsiednim Chwałkowie. Prawdopodobnie to oni ufundowali drewniany kościół należący do archidiecezji gnieźnieńskiej. Około 1520 r. nadano kościołowi wezwanie Narodzenia Najświętszej Marii Panny, które zachowało się do naszych czasów. W XVI w. kościół został odnowiony i rozbudowany. Po latach w wyniku upływającego czasu ostatecznie uległ zniszczeniu.
W XVIII w. Tadeusz Jaraczewski, kasztelan lędzki, wystawił nowy kościół, również drewniany. W kościele tym dużą sławą cieszył się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, który doznawał wielkiej czci ze strony wiernych. Do kościoła przybywały liczne pielgrzymki z odległych miejscowości. W 1865 r. w wyniku szalejącego we wsi pożaru całkowitemu zniszczeniu uległo wiele domostw. Spłonął również drewniany kościół wraz z cudownym obrazem. W niedługim czasie przystąpiono do budowy nowego, murowanego kościoła z wieżą. Fundatorem nowej świątyni był Benedykt Moraczewski, właściciel dóbr lednogórskich. Wtedy też powstała kopia obrazu, który spłonął w pożarze. Obraz ten przedstawia Maryję w sukni o motywach kwiatowych trzymającą na lewej ręce Dzieciątko. Już na początku XX w. zaczął on cieszyć się dużym kultem, o czym świadczą liczne wota dziękczynne.
Obecne wnętrze kościoła zostało gruntownie odnowione w 2000 r. Na terenie przykościelnym zachowały się trzy dawne nagrobki.