"Z kamienia białego ta postać surowa. Szła przez życie z miłością, głosząc Boże słowa. Za miłość i prawdę złamać się nie dała, dlatego Patronką naszą została. Świętej Katarzynie - Kolejarze 1990 r." - cytat ten umieszczony jest na pamiątkowej tablicy tuż obok pomnika św. Katarzyny, patronki kolejarzy.
Początek kultu św. Katarzyny wśród kolejarzy zaczął się w roku 1851, kiedy to za patronkę obrali ją sobie myśleniccy pracownicy kolei zakładający związek zawodowy. Z czasem jej patronat objął wszystkich kolejarzy.
Św. Katarzyna Aleksandryjska jest postacią końcówki III w. n.e. Tradycja ukazuje ją jako wysoko wykształconą chrześcijankę i męczennicę. Według legendy, skazano ją na śmierć przez łamanie kołem za jawną krytykę prześladowań. Jednak gdy narzędzie tortur pękło, raniąc jedynie katów, wyrok zmieniono na ścięcie. Stąd właśnie przedstawia się ją zazwyczaj z pękniętym kołem, książką i mieczem, nierzadko w koronie - tak jak na pomniku przed rzeszowskim dworcem. Postać świętej pojawia się także dosyć często w herbach różnych miejscowości, m.in. pobliskiego Tyczyna.