Jest to neoklasycystyczny pałac wybudowany w 1878 roku dla rodziny Wichlińskich. Składa się z piętrowego budynku głównego - z kolumnowym portykiem z pseudojońskimi głowicami i wysokimi schodami - zwieńczonego trójkątnym frontonem, a od strony południowej z oficyny dobudowanej na potrzeby szkoły istniejącej tu w 1980 roku. Od strony parkowej budynek zdobi taras.
Do pałacu przylega nawiązujący do stylu renesansowego park z drugiej połowy XIX wieku. Wiekowy drzewostan reprezentują między innymi: kasztanowce białe, lipy drobnolistne, robinie akacjowe, olchy, wiązy szypułkowe, klony, wierzby, z czego dziesięć sztuk to okazy pomnikowe. Ponadto rosną tutaj: śnieguliczki białe, żółte orzechy włoskie, lilaki pospolite, karagany syberyjskie, derenie białe, morwy białe oraz kilka gatunków sosen. Całość parku połączona jest płynnym układem alejek.