W południowej części Starego Miasta stoi do dziś dawna brama miejska. Ponieważ pilnowała drogi do Żagania – nosi nazwę Bramy Żagańskiej. Pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1330 r. Mówiono o niej wówczas „Steintor” (Brama Kamienna) i wyglądała nieco inaczej niż dziś. W miejscu białej ściany z herbem miasta był kiedyś ostrołukowy wjazd. Ceglany mur przyporowy powstał także w czasach nowożytnych.
Wielokrotnie przebudowywana brama ma dziś dwie kondygnacje i poddasze. Zachowały się dawne otwory okienne i przejścia. Wmurowane w ścianę zewnętrzną kamienne kule pochodzą najprawdopodobniej z XV wieku, z czasów węgierskiego oblężenia. Wewnątrz rezyduje – powstałe z inicjatywy Towarzystwa Borów Dolnośląskich – Muzeum Ziemi Szprotawskiej.
Placówka działa w oparciu o pracę miejscowych społeczników i regionalistów. Posiada 6 sal ekspozycyjnych i niewielki, ogrodzony plac na zewnątrz, gdzie ustawiono pomniki pierwszowojenne z Witkowa i Siecieborzyc. Patronem muzeum jest Felix Matuszkiewicz - urodzony w Szprotawie w 1855 r. niemiecki regionalista o polskich korzeniach. Studiował prawo i historię w Heidelbergu, Lipsku i Greifswaldzie. Doktorat z prawa zrobił we Wrocławiu. Po powrocie do Szprotawy pracował jako notariusz i adwokat. Był autorem wielu opracowań historycznych na temat Szprotawy i jej okolic. W 2010 r. ukazała się przetłumaczona na język polski jego „Historia miasta Szprotawy” z 1908 r.