Mieszkańcy wioski za namową księdza na poświęconej przez niego ziemi w 1855 r. przystąpili do wznoszenia dzwonnicy. W 1859 r. kupili dzwon, który po konsekracji został umieszczony w wieży dzwonnicy.
Podejmując się budowy dzwonnicy, mieszkańcom przyświecał jeden cel, otóż dźwięk dzwonu miał ich ostrzegać przed nadciągającymi burzami, ulewami czy powodzią. Z czasem przypominał on również o odmawianiu rano i wieczorem modlitwy "Anioł Pański" czy informował o śmierci mieszkańca wioski. Wzywał ponadto do gaszenia pożaru oraz na codzienne nabożeństwa majowe i różańcowe w październiku.
Po kolejnych dziewięciu latach, w 1868 r., do dzwonnicy została dobudowana niewielka murowana, kamienna kapliczka, a w jej wnętrzu umieszczono figurkę Najświętszej Marii Panny Kalwaryjskiej. Od tej pory przy kaplicy-dzwonnicy w każdą niedzielę i święta śpiewano Nieszpory.