Otwock na przełomie XIX i XX w. stał się uznanym ośrodkiem leczniczo-sanatoryjnym. Nowe uzdrowisko przyciągało inwestorów, którzy stawiali tutaj swoje wille i pensjonaty.
Przy ulicy Warszawskiej 23 w 1893 r. Maurycy Karstens, właściciel działki, wzniósł swój dom, który nazwał "Willą Julią". Murowany, neogotycki budynek ze strzelistą wieżą wyróżniał się w okolicy. W 1905 r. willę nabył Aleksander Kowalski, który założył w niej inhalatorium, a w nowo wybudowanym, drewnianym domu w ogrodzie pijalnię i pokoje dla kuracjuszy.
W latach 20. XX w. kolejny właściciel posesji Gotlib Kremer, również lekarz, zmienił przeznaczenie willi. W budynku, poza mieszkaniami, znalazła siedzibę poczta z telefonem i telegrafem działająca tu do 1935 r. Po wojnie w willi mieściły się mieszkania komunalne.
Dziś budynek, znajdujący się w prywatnych rękach, zmienia się w ruinę, mimo że figuruje w rejestrze zabytków. Ten urokliwy, ponad stuletni dom poddać można jedynie rekonstrukcji.