Do 1880 r. istniał w Jaworzu jeden cmentarz wokół kościoła katolickiego, gdzie chowano wspólnie katolików i ewangelików. Nasilające się spory między duchownymi poszczególnych wyznań na tle praw grzebalności zmarłych i opłat za pochówek spowodowały, że upoważniony przez hrabiego Maurycego Saint-Genois, ówczesny hrabiowski inspektor dóbr Edward Kwisda, przydzielił ewangelikom parcelę na założenie własnego cmentarza. W ciągu kilku miesięcy teren ogrodzono, w narożu postawiono marownię, by w listopadzie 1880r. dokonać pierwszych pochówków.