W centrum wsi w 1934 r. z inicjatywy wdów żołnierzy C.K. Armii poległych w działaniach wojennych I wojny światowej postawiono okazały pomnik, który po 80 latach stał się przedmiotem kontrowersji i antagonizmów.
Lojalni cesarzowi Franciszkowi Józefowi, cesarzowi Austro-Węgier, mieszkańcy Rudzicy i okolicy po zamachu na księcia Ferdynanda w Sarajewie w czerwcu 1914 r. zostali zmobilizowani do C.K. Armii, skąd w większej części kierowano ich do 56 i 100 Regimentu Piechoty w Cieszynie i Wadowicach. Regimenty, wchodząc w skład 12 Dywizji, wzięły udział w ofensywie austriackiej na Lublin; po jej załamaniu osłaniali odwrót w kierunku Krakowa, by wiosną 1915 r. wziąć udział w bitwie o wzgórze Pustki pod Gorlicami, kierując się na wschód aż pod Wołyń. W walkach na Wołyniu poniosły znaczne straty i pozostałe niedobitki przerzucono na front włoski w Alpy, gdzie walczyli pod Isonzo i Caporetto. Znaczna część żołnierzy nie wróciła z wojny i w Rudzicy zapanowała żałoba. Brak wiedzy o miejscu śmierci bliskich oraz potrzeba oddania im hołdu wyzwoliły inicjatywę wdów, które za otrzymane odszkodowania „wybudowały” pomnik.
Centralnym elementem był krzyż z napisami: "Poległym wieczna chwała w niebie" i niżej mniejszymi literami: "Wdzięczne wspomnienie na ziemi" oraz czterema tablicami z wypisanymi nazwiskami poległych żołnierzy, który poświęcono w sierpniu 1934 r. Stanowił symboliczny „grób” – miejsce pamięci, gdzie oddawano hołd ofiarom I wojny światowej.
Losy pomnika podczas II wojny światowej są nieznane, zaś nowa powojenna władza całkowicie zmieniła charakter pomnika. Uchwałą Rady Gminy Rudzica z 3 września 1949 r. zmieniono napis na: „Na chwałę poległym”, a później: "Bohaterom walk o wolność i demokrację".
W 2006 r. Towarzystwo Miłośników Rudzicy podjęło „walkę o prawdę”. Na podstawie zdobytych oryginalnych zdjęć z okresu budowy powstała idea przywrócenia pomnikowi dawnego wyglądu. Powstał problem z odtworzeniem listy ofiar wymienionych na tablicach oraz z faktem, że figurował on w oficjalnej ewidencji administracji państwowej jako pomnik ofiar II wojny światowej. Ostatecznie, po lokalnych sporach, na odnowionym pomniku-miejscu pamięci udało się zrekonstruować tablice z wymienionymi nazwiskami poległych oraz wykonano napis o treści: ”Parafianom, którzy zginęli w czasie wojen - wieczna chwała w niebie, wdzięczne wspomnienie na ziemi", co nadal budzi kontrowersje i protesty TMR w Rudzicy.