Radziechowy znajdują się w kotlinie bogatej w kamień wapienny. Jego pokłady zostały odkryte i zaczęto z nich korzystać w XIX wieku. Zorganizowana odkrywka, w której wydobywano kamień wapienny, zgromadziła wokół siebie piece szybowe do wypalania wapna, zwane wapiennikami. Taki piec rozgrzewano do temperatury ok. 900 stopni C drewnem z okolicznych lasów. Ładowano do niego naprzemiennie drewno i kamień wapienny, który podgrzewany, ulegał wypaleniu i rozkładał się na tlenek wapnia, czyli wapno palone, a do atmosfery ulatywał dwutlenek węgla.
Wapno z radziechowskich wapienników do 1987r. wykorzystywano do celów rolniczych i budowlanych. Powyżej Kapliczki pw. św. Anny”, popularnie zwanej „ U Dziadka”, stoi opuszczony piec wapienny, którym nikt się nie opiekuje mimo, że jest interesującym zabytkiem techniki. Takich pieców na terenie Radziechów było kilka, ale ten jedyny zachował się we względnie dobrym stanie.
Szkoda, że jego wnętrze stało się „lokalną rupieciarnią”.