W XVIII i XIX wieku w miejscowości zostały wzniesione cztery wiatraki koźlaki, których przeznaczeniem było mielenie ziarna na mąkę. Nazwa wiatraka pochodzi od podstawy zwanej kozłem, na której spoczywał cały korpus budowli. Nad podstawą znajdowały się dwie kondygnacje, w których mieściły się mechanizmy przenoszące napęd na kamienie młyńskie. Połączenie korpusu wiatraka z jego kozłem było ruchome, co umożliwiało obracanie wiatraka wokół jego osi, a tym samym odpowiednie ustawienie wiatraka do kierunku wiatru.
Do naszych czasów przetrwały trzy z nich. Jeden z nich pod koniec XIX wieku został rozbudowany. W rozbudowanej części zainstalowana została maszyna parowa do napędu młyna. Obecnie w wiatraku tym, w jego murowanej części, znajduje się restauracja.