Wioska o sarmacko brzmiącej nazwie początkowo posiadała tylko drewnianą kapliczkę krytą strzechą. Mieściła się ona na terenie dzisiejszego cmentarza i dotrwała do czasów wojny, potem rozebrali ją Rosjanie. Jednakże staraniem fundatorów Jana i Marii Kleniewskich już w 1907 r. poświęcono kamień węgielny pod murowany kościół. Budowa trwała bardzo długo, bo aż 30 lat. Budynek w stanie surowym stanął w 1938 r., ale konsekracji dokonał Kardynał Stefan Wyszyński dopiero w 1948 r.
Świątynia zbudowana jest z palonej cegły z granitowymi wstawkami. Dominują elementy stylu neoromańskiego. Kościół ma to samo wyposażenie, co w chwili zbudowania, czyli w 1939 r. Warto zaznaczyć też, że rodzina Kleniewskich była herbu Zagłoba i stąd nazwa wioski, ponieważ do 1947 r. nazwa ta brzmiała Dratów.