W XIV wieku Stare Miasto w Warszawie zaczęto otaczać murami obronnymi. W ciągu kilkudziesięciu lat teren o powierzchni 8,5 ha otoczono umocnieniami o długości 1200 m. W drugiej połowie XV wieku powstała druga linia murów miejskich. Wzdłuż obwarowań biegła ścieżka, którą przemierzali strażnicy czuwający nad bezpieczeństwem grodu. W XVII-XIX wieku stopniowo zlikwidowano umocnienia ze względu na utratę pierwotnego ich znaczenia.
Kiedy po II wojnie światowej rozpoczęła się odbudowa zniszczonej stolicy, powrócono do zapoczątkowanej w latach 30. rekonstrukcji średniowiecznych obwarowań. Odtworzone mury pokazały przebieg tras pokonywanych przez dawnych wartowników. Szczególnie widoczne jest to na wąskiej, biegnącej wzdłuż murów ulicy Rycerskiej.
Wspomnienie dawnych strażników przypominać ma rzeźba średniowiecznego rycerza, która stanęła w zaułku, gdzie ulica Rycerska wpada w Szeroki Dunaj. Postać woja w hełmie, trzymającego miecz i tarczę z orłem, jest atrakcją turystyczną Starówki i wdzięcznym tematem pamiątkowych zdjęć.