Gorzów Wielkopolski, zanim taką nazwę otrzymał, był niemieckim miastem, które Armia Czerwona zdobyła 30 stycznia 1945 r. Już 3 lutego przybyli do miasta kolejarze z Wągrowca, po których w marcu przybyła z tego miasta grupa urzędników mających za zadanie zorganizowanie polskich władz.
Starosta Florian Kroenke i prezydent miasta Piotr Wysocki zorganizowali przyjęcie napływających z różnych stron osadników. Pochodzili z centralnej Polski oraz Kresów Wschodnich. W mieście zamieszkali również powracający z Niemiec jeńcy i pracownicy przymusowi. Ostatnią grupą byłi zdemobilizowani żołnierze Wojska Polskiego. Po roku, w marcu 1946 r., w Gorzowie nad Wartą (taką pierwszą polską nazwę nosiło miasto) mieszkało ponad dwadzieścia tysięcy Polaków.
Przez lata pionierzy powojennego osadnictwa starali się o upamiętnienie pierwszych polskich mieszkańców miasta. W 2003 r. z ich inicjatywy umieszczono na ścianie domu przy ulicy Pionierów pamiątkową tablicę. Znalazła się na niej mapa z nazwami miast, skąd dotarli do Gorzowa nowi mieszkańcy.