Pierwsze lata niepodległości Polski upływały pod znakiem trudności gospodarczych i społecznych. Wysokie bezrobocie powodowało wzrost ubóstwa. W wielu miejscach dochodziło do robotniczych protestów. Jeden z nich miał miejsce w Rawiczu i zakończył się tragedią.
Latem 1921 r. nasiliły się protesty bezrobotnych i głodowo opłacanych robotników w Rawiczu. Kiedy wyczerpały się możliwości wpływu na władze państwowe, w dniu 19 sierpnia 1921 r. kilkusetosobowy marsz protestujących udał się na rynek. Tutaj doszło do starć z policją, która użyła broni palnej. Od kul zginęło na miejscu trzech uczestników, pięciu zmarło w szpitalach od odniesionych ran, a kilkudziesięciu zostało rannych. Poległych pochowano we wspólnej mogile na cmentarzu parafialnym.
Poległym 19 sierpnia 1921 r. poświęcono tablicę pamięci na ścianie ratusza odsłoniętą 30 kwietnia 1962, którą w 65. rocznicę tragedii zastąpiono nową. Tablica ta widnieje do dziś na ratuszowym murze.