Ulica Jana Matejki w Poznaniu jest jedną z najciekawszych arterii miasta powstałych na przełomie XIX i XX w. Zabudowana imponującymi kamienicami jest przewodnikiem po architektonicznych trendach tamtych czasów panujących w stolicy Wielkopolski i stanowi o wielkomiejskim klimacie Łazarza początków dwudziestego stulecia. Jedną z największych kamienic czynszowych możemy zobaczyć u zbiegu ulicy Matejki z ulicą Limanowskiego.
Budynek noszący numer 44 wzniesiony został w 1901 r. dla poznańskiego nauczyciela Emila Nicklausa. Potężna, trzypiętrowa kamienica o dwóch wieloosiowych fasadach charakteryzuje się oryginalną elewacją wykonaną z różnobarwnych klinkierowych płytek. Na jej atrakcyjność składają się wykusze zwieńczone ozdobnymi szczytami oraz narożnik z ostrosłupowym hełmem.