Joseph Leimbach należał na początku XX w. do najlepszych architektów tworzących na terenie Poznania. Najwięcej jego realizacji możemy zobaczyć na Wildzie. Leimbach był głównym projektantem domów wznoszonych dla tutejszych spółdzielni oszczędnościowo-budowlanych. Jednym z jego dzieł jest kamienica leżąca u zbiegu ulic Św. Czesława 4/4a i Wierzbięcice 21.
Wspomniana kamienica została wzniesiona w 1905 r. dla spółdzielni Spar- und Bauverein i należy do największych budynków mieszkalnych Wildy. Budynek o czterech kondygnacjach i wieloosiowych fasadach mieścił czynszowe mieszkania o podwyższonym standardzie. Leimbach, dla którego był to jeden z pierwszych poznańskich projektów, nadał kamienicy neorenesansowe rysy. Fasady podzielone zostały na dwie części, pierwsze dwie kondygnacje otynkowano, a dwie górne wykonano z klinkierowej cegły. Głównymi elementami zdobiącymi budynek są dwa szczyty - renesansowy od strony ulicy Św. Czesława oraz ryglowy od Wierzbięcic. Urok budynku podkreślają narożny wykusz o kształcie wieży z oryginalnym hełmem oraz lukarny o wysokich, ostrosłupowych daszkach.