Ulica Podgórna w Poznaniu jest jedną z arterii osiedla Stare Miasto. Licząca 650 m ulica łączy Garbary z Alejami Marcinkowskiego. Do początków XIX w. była traktem biegnącym od Bramy Wrocławskiej. Po likwidacji murów miejskich została ostatecznie uregulowana oraz zabudowana.
Do najstarszych kamienic wzniesionych w początkowej fazie urbanizacji ulicy Podgórnej należy dom oznaczony numerem 6. Piętrowy budynek o klasycystycznych cechach miał w swojej historii dwóch znanych mieszkańców. Od 1837 r. zamieszkał w nim lekarz i społecznik Karol Marcinkowski, który powrócił do Poznania po zwolnieniu z więzienia w Świdnicy. Zwolniono go na prośbę władz Poznania, aby pomógł w zwalczeniu panującej wówczas w mieście cholery. Dzięki opanowaniu zarazy Marcinkowski otrzymał amnestię. W kamienicy przy ulicy Podgórnej mieszkał do śmierci w 1846 r. Jego osobę przypomina pamiątkowa tablica zamocowana na ścianie frontowej.
Rok po śmierci Karola Marcinkowskiego w tym samym budynku przyszedł na świat Paul von Hindenburg. Hindenburg dosłużył się w pruskiej armii stopnia feldmarszałka. W 1924 r. został prezydentem Republiki Weimarskiej. Funkcję tę pełnił do 1934 r. Za jego prezydentury kanclerzem Rzeszy Niemieckiej został Adolf Hitler. Hindenburg zmarł w 1934 r. W czasie hitlerowskiej okupacji na ścianie kamienicy przy ulicy Podgórnej 6 wisiała tablica poświęcona Paulowi von Hindenburgowi, którą zdjęto po wyzwoleniu Poznania w 1945 r.