W połowie XIX w. Nizina Walichnowska zyskała lepszą ochronę przeciwpowodziową w postaci nowych wałów (używanych do dziś). Uzupełnieniem konstrukcji ziemnych jest zespół hydrotechniczny składający się z trzech pompowni i śluzy (budowa 1888-1896).
Pompownia "Zgoda" odwadnia nizinę odprowadzając wodę do Jeziora Pelplińskiego, pompownie "Nadzieja" i Pokój" tłoczą wodę z jeziora do Wisły - gdy jej wysoki stan uniemożliwia odpływ grawitacyjny. Śluza pozwala na swobodny spływ wody z jeziora do Wisły, zamyka się zaś, gdy poziom rzeki nadmiernie rośnie.
Pompownie miały początkowo napęd parowy, dziś elektryczny. Cały system melioracji Niziny Walichnowskiej jest dziełem osadników menonickich żyjących tu od końca XVI w.