W 1920 roku Zbąszyń włączony został do terytorium Polski. Niemcy utracili ważny węzeł kolejowy. Rozpoczęto budowę nowego węzła kolejowego w Zbąszynku, w bliskim sąsiedztwie granicy polsko-niemieckiej. Do 1930 roku do Zbąszynia prowadził Tor Berliński, który poprzez Szczaniec prowadził aż do stolicy Niemiec. W związku z utworzeniem nowego węzła kolejowego w Zbąszynku, zaprzestano wykorzystywać torowisko linii berlińskiej i w końcu zostało ono zapomniane.
Obecnie nie ma śladu po tej linii kolejowej. Jedyną pozostałością jest ceglany budynek, który pełnił funkcję stacji towarowej oraz stacji odstępowej ( stacja taka reguluje następstwo pociągów). Dodatkowo budynek pełnił funkcję posterunkową dla linii do Międzyrzecza. Budynek ten zlokalizowany jest przy polnej drodze (określanej jako Czarna Droga) prowadzącej z Dąbrówki Wielkopolskiej do Zbąszynka.
Budynek w obecnej formie powstał ok. 1900 roku. Wcześnie w tym miejscu istniał budynek drewniany i pełnił tę samą funkcję co wybudowany później budynek ceglany. W pobliżu przebiega znakowany szlak pieszy czerwony prowadzący z Strzyżewa, do Babimostu.