Radówek to średniowieczna wieś w gminie Górzyca położona kilka kilometrów na północny zachód od Kowalowa. Korzeniami sięga do XIII wieku, wymieniana wówczas jako „Parvum Radove”. Z czternastowiecznych zapisków wiadomo, że należała wówczas do biskupów lubuskich z siedzibą w Górzycy. Później w posiadaniu frankfurckich mieszczan, a od 1850 r. w domenie Księcia Prus.
Na płaskim terenie w centrum wsi wzniesiono na początku XV w. wczesnogotycki kościół. Z całą pewnością była to świątynia katolicka, jedynie w czasach reformacji pełniąca funkcję protestanckiej. Po wojnie ponownie rekatolicyzowana i w 1963 r. włączona do parafii w Laskach Lubuskich. Dziś nosi wezwanie Matki Boskiej Różańcowej. Msze odbywają się tu w każdą niedzielę o godz. 9.30.
Kościół jest otoczony kamiennym murem. Podstawowym budulcem świątyni był kamień polny. Prostokątną, ceglaną wieżę nadbudowano dopiero w 1643 r. Kolejnej przebudowy nie tylko wieży, ale i korpusu świątyni dokonano w 1780 r. Dziś możemy podziwiać elewację z rozmieszczonymi w niej naprzemiennie blendami i oknami.
W jednoprzestrzennym wnętrzu zachowała się XIX wieczna empora organowa, krucyfiks i świecznik. Siedemnastowieczne stalle i osiemnastowieczny ołtarz oraz ambona zostały zniszczone w czasie wojny. Dwa kościelne dzwony są starsze: pierwszy – z łacińskim napisem „Przyjdź w królewskiej chwale z pokojem, o Jezu i zbaw nas wszystkich” – pochodzi z XV w. a drugi – zdobiony scenami Męki Pańskiej i monogramem Matki Bożej – z wieku XVI.
Na terenie przykościelnego cmentarza można oglądać dobrze zachowany pomnik pierwszowojenny. Wykute w kamieniu nazwiska poległych są już mało czytelne, ale na cokole umieszczono w 2004 r. nową, dwujęzyczną tablicę o treści „Ku czci poległych i zmarłych. Stowarzyszenie Dawnych Mieszkańców Powiatu Zachodniotorzymskiego i Gmina Górzyca 15.V.2004”.
Kościół filialny p.w. Matki Boskiej Różańcowej wpisany jest do rejestru zabytków woj. lubuskiego