Bliźniaczo podobna do tej w Warnikach choć nieco mniejsza pompownia wody w Słońsku powstała w 1910 r. (rok wcześniej od warnickiej). Wielkie melioracje dolnej Warty przeprowadzono już w końcu XVIII w. Wybudowane wówczas wysokie wały przeciwpowodziowe nie rozwiązały problemu kolonizatorów, którzy nadal borykali się z cyklicznymi podtopieniami swoich pól i gospodarstw. Ponad 30tys.hektarów ziemi odcięto od zalewowych wód rzeki, ale wały uniemożliwiały jednocześnie odpływ wód gruntowych i opadowych w czasie, kiedy poziom Warty był wysoki. Konieczne było zastosowanie dodatkowego systemu odwadniania, który byłby w stanie przenosić nadmiar wody na drugą stronę wału. I udało się – dzięki wynalezieniu maszyny parowej. W oparciu o jej działanie, po ponad stu latach od rozpoczęcia prac melioracyjnych zbudowano tutaj system pompowni.
Słońska pompownia powstała w miejscu dawnej śluzy wałowej, czyli specjalnych „wrót” umożliwiających grawitacyjny odpływ w okresie stanów niskich. Parowa przepompownia potrafiła w razie potrzeby przerzucić z zawala do międzywala nawet milion metrów sześciennych wody na dobę. Wynalezienie silników elektrycznych pozwoliło na zbudowanie w 1928 r. obok niej mniejszej pompowni pomocniczej. Obie działają do dziś. Wewnętrznej modernizacji poddano je w 1940 i 1967 roku. Ostatni remont zakończono w 2008 r.
Pompownia w Słońsku to nie tylko zabytek techniki ale także ciekawy architektonicznie budynek. Zbudowana z cegły ceramicznej, nawiązuje stylem do historyzmu i secesji – wąskie, długie otwory okienne, płaskie lizeny (pionowe „występy” na murze), mansardowy dach, wieżyczka z hełmem… W zlokalizowanej obok przedwojennej wodomistrzówce znajdziecie gospodarstwo agroturystyczne o wiele mówiącej nazwie „Z dala od zgiełku” oraz wypożyczalnię kajaków, rowerów, informację turystyczną, sklepik z mapami, przewodnikami i innymi atrakcjami oraz jedne z wrót do Rzeczpospolitej Ptasiej .
Aby dotrzeć do Stacji Pomp, należy od strony kościoła w Słońsku, ul. Poniatowskiego kierować się na Głuchowo a następnie skręcić w lewo w ul. Chopina a dalej - zgodnie z oznakowaniem „Szlaku derkacza” i „Szlaku gęgawy”.