Lwówek nazywany Wielkopolskim jest niewielkim miastem w powiecie nowotomyskim. Miasto powstało na terenie dóbr należących do rodu Ostrorogów w 1414 r. Na przestrzeni pierwszych trzech wieków istnienia jego właścicielami byli Ostrorogowie-Lwóweccy i Opalińscy. Pod koniec XVII w. dobra te nabył Adam Pawłowski, a w następnym stuleciu, w wyniku małżeństwa z Jadwigą Pawłowską, stały się własnością Józefa Korzbok-Łąckiego. Jego następca, pułkownik Melchior Korzbok-Łącki, założył tutaj stadninę koni.
Łąccy z czasem wykupili znaczne tereny wokół Lwówka i założyli kolejną stadninę w Posadowie. Na bazie tego majątku hrabia Władysław Łącki pod koniec XIX w. założył dwie ordynacje rodowe dziedziczone przez męskich potomków. Jego syn, hrabia Stefan Antoni Łącki, nie mając synów, przekazał majątek we władanie swemu bratu Stanisławowi, a ten z kolei w 1934 r. swoim siostrzeńcom Feliksowi i Januszowi Tyszkiewiczom. Bracia, którzy przyjęli także nazwisko Łąccy, byli właścicielami majątku do jego powojennej nacjonalizacji.
Członkowie rodziny Łąckich po śmierci spoczywali we Lwówku. Ich miejscem pochówku była kaplica przylegająca do kościoła pw. Wniebowzięcia NPM oraz św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Poza kryptą rodową w pobliżu kościoła w początkach XX w. wzniesiono wzorowany na wczesnochrześcijańskiej bazylice grobowiec. Oryginalna, o pomalowanych na żółto elewacjach budowla nazywana bywa od nazwiska ostatnich właścicieli Lwówka kaplicą Tyszkiewiczów.
Dziś wspomniana kaplica nosi wezwanie św. Józefa. Grobowiec znajduje się w spisie zabytków Wielkopolskiego Konserwatora Zabytków.