Takiej treści ogłoszenie ukazało się kilka lat temu w krajowej prasie. Mocno zaniedbany autentyczny zamek krzyżacki pozostawał od dziesięcioleci zapomniany. Z dawnego XIII-wiecznego założenia obronnego pozostały jedynie zabudowania północno-zachodniego skrzydła zamkowego, które do lat 90. XX w. mieściło morąskie kino. Los uśmiechnął się do niszczejącego zamczyska w 2001 r. Wówczas cytowane wyżej ogłoszenie przeczytał pewien prywatny inwestor, nabył nieruchomość i w szybkim tempie zaczął przywracać utraconą świetność wiekowej budowli.
Na zamku wciąż prowadzone są szeroko zakrojone prace remontowe i rekonstrukcyjne. Odkopano dawne fosy i piwnice, zabezpieczono fundamenty murów i wież. W dawnej sali kinowej dokonano sensacyjnego odkrycia. Po zerwaniu pokrycia sufitu okazało się, że drewniany strop tej dawnej reprezentacyjnej izby zamkowej zdobią całkiem nieźle zachowane XVI-wieczne polichromie!
Zamek trzeba odwiedzić, choćby ze względu na te unikalne polichromie. Obecnie staraniem właściciela część pomieszczeń wyposażono w pasujące do historycznych wnętrz meble i sprzęty. W przyszłości będzie tu regionalne centrum kultury. Korzystając z uprzejmości współczesnego kasztelana, można w zamku przenocować. Każdego, kto zdecyduje się spocząć w sypialni pod baldachimem wielkiego łoża, czekają dodatkowe atrakcje. Są to klasyczne przejawy oddziaływania mocy nadprzyrodzonych, tzw. duchów. W Morągu objawiają się odgłosem kroków na niezamieszkanym strychu, ustawicznie włączającym się oświetleniem elektrycznym (mimo zmodernizowanej instalacji elektrycznej) i dojmującym chłodem towarzyszącym niektórym noclegowiczom. Traktując rzecz z przymrużeniem oka trzeba dodać, że za sprawcę tych zjawisk uważa się - wstyd powiedzieć - ducha osoby duchownej i stanu rycerskiego, zakonnika, wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Heinricha Reuss von Plauen. Ile w tym prawdy, najlepiej sprawdzić samemu. Rzetelność autorska nakazuje jednak uprzedzić, że niebudzącym zastrzeżeń faktem historycznym jest to, że brat Heinrich Reuss von Plauen rzeczywiście dokonał żywota na morąskim zamku w 1470 r.
Zamek znajduje się na skraju starej części Morąga, w pobliżu kościoła parafialnego.