Konstancin-Jeziorna, podwarszawskie uzdrowisko i letnisko, stało się jednym organizmem miejskim w 1969 r. po połączeniu dwóch miast Skolimowa-Konstancina i Jeziornej. Wszystkie części dzisiejszego miasta mają swoją historię i atrakcje. Szczególnie urokliwe są Konstancin i Skolimów.
Konstancin, którego tworzenie rozpoczęło się w 1897 r., jest doskonałym przykładem miasta-ogrodu. Warto poznać jego założenie urbanistyczne oraz piękną willową zabudowę. Spacer zatopionymi w zieleni ulicami pozwoli nam poczuć klimat letniskowej miejscowości z pierwszego ćwierćwiecza XX w. Zabudowę Konstancina tworzą głównie zespoły willowo-parkowe. Na działkach wydzielonych z gruntów folwarku dóbr ziemskich Obory wzniesiono od 1897 do 1939 r. wiele ciekawych budynków zaprojektowanych przez znanych wówczas warszawskich architektów. Rezydencje posiadały zróżnicowaną formę architektoniczną, a uroku przydawały im założone wokół parki i ogrody.
Jedną z najstarszych willi, wzniesionych jeszcze przed wybuchem I wojny światowej, jest budynek noszący nazwę „Janówka”. Willa, znajdująca się przy dzisiejszej ulicy Piłsudskiego 9, powstała w 1914 r. według koncepcji architekta Bronisława Collonny-Czosnowskiego, autora wielu innych rezydencji.