Po zajęciu we wrześniu 1939 r. wschodnich ziem Polski przez ZSRR rozpoczął się exodus mieszkających tam Polaków. Z polecenia władz sowieckich w okresie 1940-1941 deportowano na wschód ZSRR około 800 000 osób. W 1941 r. po podpisaniu porozumienia między rządem emigracyjnym i rządem sowieckim powstały w ZSRR polskie siły zbrojne nazywane od nazwiska dowódcy Armią Andersa. Polskim żołnierzom oraz towarzyszącym im cywilom nakazano przeniesienie do Pahlavi w Iranie. Irańczycy, mimo że pozostawali w trudnej sytuacji polityczno-militarnej, udzieli Polakom gościny oraz pomocy. Dzięki temu uratowało się 120 000 osób, w tym blisko 20 000 dzieci.
W lutym 2014 r. odsłonięto w Warszawie, w pobliżu pomnika Bohaterów Bitwy o Monte Cassino, pamiątkową płytę w hołdzie narodowi irańskiemu za okazaną pomoc w czasie II wojny światowej. Inicjatorami tego przedsięwzięcia byli ocaleni wówczas obywatele polscy oraz ich potomkowie. W uroczystości uczestniczył ambasador Islamskiej Republiki Iranu w Polsce Samad Ali Lakizadeh.