Podczas I wojny śląskiej na austriackim wówczas Śląsku w latach 1740 -1742, pomiędzy wojskami pruskimi i austriackimi doszło do wielu większych i mniejszych bitew oraz potyczek. Do najsłynniejszej i decydującej można zaliczyć bitwę pod Małujowicami z 10 kwietnia 1741 roku.
Do pierwszych rozmów pokojowych pomiędzy królem pruskim Fryderykiem II a austriackim generałem feldmarszałkiem Nippergiem doszło 9 października 1941 roku w miejscowości Przydroże Małe, niedaleko Korfantowa. Podpisanie paktu odbyło się w miejscowym pałacu i było ściśle tajne. Podczas rokowań ustalono przyłączenie Dolnego Śląska i księstwa Nyskiego do Prus. Ponad sto lat później w Przydrożu Małym powstał pomysł uczczenia pobytu Fryderyka II Wielkiego w tutejszym pałacu. Właściciele majątku w 1854 roku postanowili postawić na dziedzińcu swojego pałacu pomnik swojego wielkiego króla, który przyłączył śląską prowincję do Prus.
Po kilku latach spiżowy pomnik jest już gotowy. Odlany przez H. Gladenbecka - berlińskiego odlewnika - na podstawie projektu rzeźbiarza E. Uhlenhutha natomiast specjalny cokół powstaje w Nysie. Dokładnie w 120 rocznicę przyłączenia Śląska do Prus w 1862 roku, prawie 4 metrowy pomnik zostaje uroczyście odsłonięty. Duma właściciela pałacu nie trwała zbyt długo. Z nieznanych przyczyn pomnik w 1891 roku trafił do Opola, skąd w 1933 roku został wywieziony do jednej z hut w Gliwicach. Tam go pocięto i odlano nową, odświeżoną postać pruskiego władcy.
Pomnik w 1936 roku z powrotem wrócił do Opola, pod opolski ratusz, który odbudowano po katastrofie z 1934 roku. Kres pomnika, jak i wszystkiego co niemieckie nastąpił w 1945 roku, kiedy to żołnierze radzieccy zwodowali posąg pruskiego władcy w przepływającej niedaleko Młynówce.