Licząca 51 km linia kolejowa z Kłodzka do Wałbrzycha została wykonana w latach 1876-1880. W Ludwikowicach Kłodzkich na 29,1 kilometrze należało położyć tory kolejowe nad doliną potoku i drogą biegnącą do Jugowa. W związku z tym nad około 30-metrową doliną został zbudowany wiadukt o długości 164,7 m.
Wiadukt składa się z czterech metalowych przęseł ułożonych na trzech kamiennych filarach z prześwitami i dwóch przyczółkach. Dwa środkowe przęsła mają podwieszone dodatkowe, łukowe kratownice rozkładające lepiej naprężenia. Wysokość najwyższego filara, na którym ułożone zostały metalowe przęsła, wynosi 27,9 m. Początkowo na wiadukcie położono tylko jeden tor, jednak z powodu zwiększającego się ruchu w latach 1909-1912 został położony drugi tor.
Wiadukt kolejowy do 1945 r. nazywany był „Mölker Eisenbahnbrücke”. Podczas II wojny światowej wiadukt nie został uszkodzony. Niemniej jednak w maju 1945 r. Wehrmacht zamierzał go wysadzić. Spotkało się to ze sprzeciwem mieszkańców i pewnej majowej nocy dyżurni ruchu Fritz Ansorge i Alfred Hilbig wiadukt rozminowali.