Polskie Klondike, jak nazywana bywa Złotoryja to jedno z najstarszych miast Dolnego Śląska. Może poszczycić się najstarszym zachowanym dokumentem lokacyjnym pochodzącym z 1211 r. „Złote miasto” może pochwalić się również średniowiecznym układem urbanistycznym wyróżniającym się obszernym rynkiem, podzielonym na dwie części zespołem budynków z ratuszem.
Pierwsza siedziba złotoryjskich władz zbudowana została w 1526 r. Przetrwała do pożaru miasta w 1613 r. W miejscu spalonego obiektu w następnych latach wzniesiono nowy ratusz, który służył burmistrzowi i miejskim rajcom do XIX wieku. W 1841 r. budynek w wyniku złego stanu technicznego zawalił się. Władze miasta podjęły decyzję o jego rozbiórce i budowie nowego ratusza. Prace rozpoczęte w 1842 r. zakończono po dziesięciu latach.
Nowy budynek wzniesiono w klasycystycznej formie. Liczył trzy kondygnacje i składał się z trzech skrzydeł. Część frontowa poprzedzona została portykiem z głównym wejściem. W wieńczącym go tympanonie umieszczono herb miasta. Obiekt poddawano remontom pod koniec XIX i w XX wieku. Obecnie mieszczą się tutaj złotoryjski Urząd Skarbowy oraz Bank Spółdzielczy.