Budynek, w którym mieści się dziś miejscowa szkoła muzyczna został zbudowany dla rodziny Szczepanów jako ich własna willa, w roku 1903. Jest to budowla murowana, nieotynkowana, jednokondygnacyjna, z wysokim przyziemiem, użytkowym poddaszem, z użytkową szczytową partią ( być może jest tam zlokalizowany dawny salon o nieco wyższych ścianach, niż w pozostałych pomieszczeniach ), przekryta dachem tzw. półmansardowym z wyjątkiem partii szczytowej, bo tę przekryto dachem dwupołaciowym.
Budowla “łączy w sobie” style neogotyku, neobaroku i secesji. Elewacje oprócz cegły czerwonej pełnej ozdobione są pasami z cegły koloru zielonego. Ściana szczytowa tworzy zakończenie części budynku nawiązujące do lekko wystającego ryzalitu, w którym osadzono stolarkę drzwiową wejścia głównego. Jest ona osadzona w otworze drzwiowym, wraz z okiennymi, jakby symetrycznie w stosunku do wyżej osadzonych odpowiednio stolarek. Górne otwory drzwiowe i okienne mogły tworzyć dawniej balkon. Niestety, dziś jest widoczna tylko płyta balkonowa a wejście na niego zostało zastąpione oknem.
Na skraju tzw. “ryzalitu” widoczne są półkolumny wtopione w lico muru elewacji frontowej, które mogły, ale niekoniecznie musiały pełnić funkcję podpór płyty balkonowej. Otwory okienne w elewacjach zdobione są obramieniami stylizowanymi na styl neobarokowy. Ściana szczytowa skromnymi, szczupłymi sterczynami, poniżej których umieszczono “tablicę” z motywami secesji, z datą “1903” zakończenia budowy dawnej willi.
Budynek przeszedł gruntowny remont, podczas którego dostosowano go do potrzeb szkoły muzycznej, a w ostatnich latach szkołę rozbudowano, nie naruszając zbytnio charakteru willowego bryły.