W części wiejskiej Bierunia, w Bijasowicach-Kopani przy ul. Bijasowickiej, obok miejscowej szkoły stoi kaplica zbudowana w 1884 roku. To budowla murowana, otynkowana, przekryta dwupołaciowym dachem pokrytym blachą, z wieżyczką na sygnaturkę osadzoną na kalenicy. Bryła kaplicy jest zamknięta trzema ścianami tworzącymi coś w rodzaju absydy. Najciekawszą elewacją budowli jest elewacja frontowa, gdyż boczne posiadają jedynie podwójne okienka, osadzone obok siebie i zakończone półokrągłym łukiem.
Elewacja główna posiada otwór wejściowy zakończony półokrągłym łukiem, nad którym dodatkowo zamontowano daszek, osadzając go na dwóch stalowych kolumnach. Łuk wraz z bruzdami widocznymi po bokach dodatkowo ozdobiono kwiecistymi “łukami” a wnętrza górnych blend, łuku wejściowego jak i okiennych łuków, pomalowano w kolorze żółtym. Otwór wejściowy został zamknięty drzwiami płycinowymi z górnym przeszkleniem, a dodatkowo zewnętrzną kratą zabezpieczającą. Ścianę szczytową dodatkowo ozdobiono pod okapem ozdobnym fryzem wykonanym w drewnie (w skrajnych krokwiach dachu).
Wewnątrz znajdują się: ławki, krzesła i konfesjonał, co potwierdza, że kaplica pełni często funkcję małego kościoła. Na tylnej ścianie tworzącej absydę oparto ołtarz, w którego wnętrzu znajduje się obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa otoczony dwoma kolumienkami wykonanymi przypuszczalnie z szarego marmuru. Po obu stronach ołtarza, na małych “gurtach” stoją dwie figurki Matki Boskiej. Nie wiadomo, kto jest autorem obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa i z którego roku pochodzi, a dostępne mi “źródła” milczą na ten temat, bo obraz wykonany jest z wyjątkową starannością...