Za miejscowym kościołem przypominającym raczej kaplicę z epoki baroku lub neobaroku, na prywatnej posesji stoi murowana kaplica typu domkowego. Została zbudowana w 1882 roku, o czym informuje element zdobniczy wystający z konstrukcji dachowej, stylizowany na kształt krzyża, na którym wyryto datę „1882”.
Kaplica wybudowana została na rzucie zbliżonym do prostokąta, przekryta dwuspadowym dachem pokrytym współczesną dachówką ceramiczną typu „holenderka”, koloru ciemnoczerwonego. Elewacja frontowa została ozdobiona skromną opaską widoczną na skraju frontu, rozciągającą się po ściankę szczytową, będąca w jakimś stopniu powtórzeniem półokrągłego łuku w otworze drzwiowym.
We wspomnianym otworze drzwiowym osadzono jednoskrzydłowe drzwi, ok. w 3/4 swej wysokości pełne z wykonanym u góry nadświetlem, przez które można dojrzeć wyposażenie wnętrza, na które składają się obrazy świętych, w tym główny-Matki Boskiej Królowej Polski. Przypuszczalnie kaplica pełniła rolę miejscowego, małego kościółka dla mieszkańców wsi, dopóki nie podjęto decyzji o budowie chociaż większej kaplicy.