Początki szkolnictwa w Worytach sięgają lat dwudziestych XIX w., istnieją informacje że już wtedy istniała tutaj placówka edukacyjna. Służyła ona dzieciom nie tylko z Woryt, uczęszczali również do niej uczniowie z Rentyn czy Nowego Młyna. Na potrzeby nauczania mieszkańcy wspólnym wysiłkiem wybudowali nowy budynek, posiadał on dwie izby lekcyjne oraz mieszkanie dla nauczyciela. Przez następne kilkadziesiąt lat odbywające się w niej lekcje prowadzone były w języku polskim, oczywiście to wszystko nie miało pozytywnego nastawienia ze strony władz pruskich.
Pierwszy znaczący problem powstał w 1873 r., kiedy to nadprezydent Prus wprowadził obowiązek nauczania w języku niemieckim. Pewne ożywienie polskich nastrojów nastąpiło w 1920 r., podczas przygotowań do organizowanego tu plebiscytu. Niestety został on przegrany a konsekwencją tego faktu było zamknięcie wielu polskich placówek, szkoła w Worytach również.
Ponowne otwarcie nastąpiło dopiero 24 lutego 1930 r., oficjalnie była to Polsko – Katolicka Szkoła Prywatna z polskim językiem wykładowym. Zajęcia lekcyjne odbywały się w domu mieszkalnym Jana Samulowskiego, który 1 stycznia 1935 r. budynek ten wraz z przylegającym placem odsprzedał Związkowi Polskich Towarzystw Szkolnych. Po odnowieniu pomieszczeń największą izbę przeznaczono na klasę, na parterze i na strychu mieszkały polskie rodziny. Pierwszym kierownikiem był Wiktor Bina przybyły z Wielkopolski, oceniany jako bardzo dobry pedagog zarówno przez władze oświatowe jak i mieszkańców. Szczególnie zwrócono uwagę na jego nowatorskie metody nauczania, organizowanie wycieczek uczniowskich po okolicy oraz stworzenie i prowadzenie rady rodzicielskiej.
Władze pruskie szkołę w Worytach traktowały jako szkołę mniejszościową, skutkowało to naciskami politycznymi i ekonomicznymi na rodziców posyłających do niej dzieci. Wszelkimi środkami starano się przymusić do powrotu uczniów do szkoły niemieckiej, uciekano się nawet do przemocy i szkalowania. Niestety często takie działania odnosiły zamierzony efekt, w roku 1933 władze niemieckie odebrały Wiktorowi Binie prawo nauczania i prawo pobytu w Niemczech. Następnym nauczycielem i kierownikiem został Franciszek Piotrowski, pracujący przedtem w szkole w Mikołajkach na Powiślu. Podobnie jak jego poprzednik należał on do grupy aktywnych nauczycieli, również dał się poznać jako inicjator różnych form działalności kulturalnej i społecznej. Prowadził amatorski zespół teatralny a potem kukiełkowy złożony z nauczycieli, był opiekunem świetlic i bibliotek w Worytach oraz w Gietrzwałdzie.
Szkoła Polska w Worytach działała do ostatnich dni sierpnia 1939 r., w okresie działalności uczęszczało do niej 49 uczniów. Budynek szkoły szczęśliwie przetrwał okres wojny, a po jej zakończeniu zamieszkała w nim dawna uczennica. Obecnie nadal jest to dom mieszkalny, a o jakże ważnej historii tego miejsca zaświadcza pamiątkowa tablica. Niestety los nie był łaskawy dla Wiktora Biny, w 1939 r. został aresztowany i uwięziony przez Selbstschutz, następnie wraz z bratem rozstrzelany w Dolinie Śmierci pod Fordonem.