Na skraju wsi, na końcu bocznej ulicy, za miejscowym sklepem, stoi ceglana kapliczka z figurą św. Urbana, pochodząca z 1899 roku. Kapliczka jest murowana z cegły klinkierowej, nieotynkowana, w formie murowanego słupa, na planie małego kwadratu, przekryta dwupołaciowym daszkiem, pokrytym współczesną dachówką ceramiczną typu karpiówka. Od frontu widoczne jest wysokie przeszklone okno, przez które widać dość sporych rozmiarów rzeźbę św. Urbana. W otworach okiennych niedawno wymieniono stolarkę okienną na współczesną. Otwory zakończone są ostrymi łukami, nawiązującymi do łuków gotyckich.
Święty Urban był papieżem męczennikiem, został oskarżony o nawrócenie 5000 Rzymian a następnie ścięty. Jest patronem m.in. ogrodników, rolników, stąd być może jemu poświęcono właśnie kapliczkę, by pilnował urodzaju na polach i nie dopuścił do jego niszczenia przez zjawiska przyrody (burze, ulewy). Święty ubrany jest w szatach papieskich i w tiarze (nakrycie papieskie głowy, używane przez papieży do ok. 1965 roku). W prawej dłoni trzyma krucyfiks.
Spoglądając na figurę świętego, można mieć wrażenie, że faktycznie jest on strażnikiem okolicznych pól, które okalają kapliczkę, a jednocześnie on sam “nie spuszcza ich z zasięgu swego wzroku”...