Granica to jedna ze wsi położonych w Kampinoskim Parku Narodowym. Powstała w 1795 r. jako osada budników zajmujących się przetwórstwem drewna i innych leśnych surowców. Miejscowość położona jest na południowym skraju Puszczy Kampinoskiej, na granicy terenów wydmowych i bagiennych. Dziś mieszka tu niespełna 30 osób.
Dla leśnych osad w Puszczy Kampinoskiej typowa była zabudowa drewniana, której relikty można jeszcze spotkać w kilku miejscach. Chcąc uratować dla następnych pokoleń przykładową zagrodę kampinoską, przeniesiono w 1985 r. w okolice leśniczówki chałupę należącą do Tomasza Połcia. Dom powstał w 1911 r. w konstrukcji zrębowej, a jego drewniane ściany pobielono. Nakrywa go naczółkowy dach kryty strzechą.
Kampinoskiej chacie towarzyszy drewniana obora z wozownią stojąca wcześniej w Kampinosie. Drewniana chata Połcia wpisana została do rejestru zabytków decyzją konserwatorską nr 1268-A z 24.07.1985 r. i nosi w ewidencji Narodowego Instytutu Dziedzictwa identyfikator 626640.