Pierwsze historyczne wzmianki o dobrach smoszewskich sięgają XVI w. kiedy to prawa do nich otrzymał od Anny Jagiellonki – Piotr Krajewski, żupnik zakroczymski. W XVII majątek ziemski był w rękach Demetriusza Lasockiego z Lasocina h. Dołęga, cześnika i miecznika zakroczymskiego, wojskiego zakroczymskiego, posła i pisarza ziemskiego, następnie w 1754 r. właścicielem został Zygmunt Lasocki z Lasocina h. Dołęga, wojskiego mniejszego sierpskiego, wojskiego większego płockiego, z podstolego podczaszego raciążskiego. W 1817 r. po jego śmierci spadkobiercą został jego syn - Jan Lasocki z Lasocina h. Dołęga, prefekt Departamentu Łomżyńskiego, radca województwa mazowieckiego, następnie w 1821 r. jego córka Paulina Lasocka z Lasocina h. Dołęga, która to 1839 r poślubiła Wincentego Józefa Gadomskiego. W 1858 r. po śmierci Wincentego i Pauliny Gadomskich właścicielem dóbr zostały dzieci.
W dniu 18 listopada 1865 r majątek ziemski w wyniku licytacji przeszedł w ręce Jana Zielińskiego z Zielonej h. Świnka, który był mężem córki Wincentego i Pauliny – Anny Marii Gadomskiej z Gadomca h. Rola, następnie 11 maja 1889 r. właścicielem został Jan Ignacy Józef Zieliński z Zielonej h. Świnka. W 1989 r. dobra smoszewskie były własnością Ignacego Jaworowskiego z Jaworówki h. Lubicz, następnie 1916 r. spadkobiercą został jego syn – Wiktor.
Obecny pałac został wzniesiony na wschód od starszego dworu z XVIII w. w 1938 r. dla ówczesnego właściciela Aleksandra Heimana-Jareckiego, senatora, Prezesa Związku Przemysłu Włókienniczego w Państwie Polskim (1934-36), członka Zarządu Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych „Wola” w Warszawie.
Pałac murowany został wybudowany na planie prostokąta w stylu eklektycznym z czterokolumnowym portykiem z tarasem. W czasie okupacji niemieckiej w pałacu było ulokowane sanatorium dla niemieckich lotników. Po wojnie został przejęty przez skarb państwa i przeznaczony na Zakład Wychowawczy „Nasz Dom” Robotniczego Towarzystwa Pomocy Dzieciom, a od 1955 r. w budynku znajdował się Państwowy Dom Wczasów Dziecięcych.
W 1960 r. w pałacu wybuchł pożar w wyniku czego spłonęło drugie piętro z poddasze. W czasie remontu zostały dobudowane ściany i zmieniono dach. W 2006 r. pałac przeszedł w prywatne ręce, gdzie nowy właściciel przywrócił jego pierwotny charakter z przeznaczeniem na zorganizowanie przyjęć, konferencji czy wesel.
Pałac otacza park o powierzchni 7 ha, w którym rosną okazałe graby, modrzewie i inne rośliny. Z pałacu rozpościera się przepiękny widok na panoramę Wisły.