W Leoncinie, niewielkiej wsi gminnej położonej na północnym skraju Puszczy Kampinoskiej, 14 lipca 1904 r. w rodzinie rabina przyszedł na świat Isaac Bashevis Singer. W 1908 r. rodzina wyprowadziła się do Radzymina, a później do Warszawy. Jako literat Isaac Singer zadebiutował w 1927 r., publikując w żydowskim czasopiśmie "Literarische Bletter" opowiadanie Na starość. W 1935 r. opuścił Polskę i osiadł w Stanach Zjednoczonych.
Isaac Bashevis Singer swoje opowiadania i powieści pisał w języku jidysz. Do najsłynniejszych należą Szatan z Goraju, w której opisywał podatną na wpływy religijnych fanatyków społeczność żydowską małego polskiego miasteczka oraz Sztukmistrz z Lublina, którą napisał już w Stanach Zjednoczonych. W swoich powieściach w magiczny sposób opisywał świat żydowskich sztetl w Polsce i metafizyczne rozterki ich mieszkańców. W jego książkach obecne są zjawy, dybuki i demony. Singer pisał również książki dla dzieci. W 1978 r. został laureatem literackiej Nagrody Nobla. Zmarł 24 lipca1991 r. w Miami.
Próżno w Leoncinie szukać jakichś pamiątek po Singerze. Nie zachował się dom, w którym mieszkali Singerowie, nie ma też żadnej tablicy pamiątkowej poświęconej pisarzowi. Poza ulicą Isaaka Bashevisa Singera, przy której stoi szkoła im. Jana Pawła II, brak tu jakiegokolwiek śladu po nobliście rodem z Leoncina.