Przed budynkiem Szkoły Podstawowej nr 53 w Poznaniu – Głuszynie stoi obelisk ku czci Pawła Edmunda Strzeleckiego, którego imię nosi szkoła. Obelisk jest kopią podobnego, stojącego w Australii. Nieopodal umieszczono głaz z napisem upamiętniającym Strzeleckiego, który pierwotnie znajdował się w parku, przy pozostałościach dworu Strzeleckich.
W podpoznańskiej Głuszynie w 1797 r. w rodzinie zubożałego szlachcica przyszedł na świat Paweł Edmund Strzelecki, późniejszy badacz, geograf, geolog i odkrywca. Studiował geografię i geologię, marzył o wielkich podróżach, ale jako młodzieniec również udzielał się towarzysko podbijając serca młodych dziewcząt. W czasie jednego z balów w wielkopolskim Objezierzu poznał Aleksandrynę Turno – córkę gospodarza. Młodzi przypadli sobie do gustu, zakochali się i znajomość zaczęła zmierzać w kierunku mariażu. Temu jednak na przeszkodzie stanął ojciec dziewczyny – Adam Turno, który szukał dla córki bogatego męża, dzięki któremu mógłby uratować podupadający majątek. Zdesperowana para postanowiła uciec. Ojciec Adyny przejrzał ich plany, dogonił uciekinierów i osobiście wymierzył karę niedoszłemu zięciowi.
Paweł Edmund Strzelecki pomimo odmowy pozostał wierny swojej wybrance. Kiedy odziedziczył wielki majątek, wyruszył w 9-letnią podróż dookoła świata badając obie Ameryki, Hawaje, Polinezję, Nową Zelandię i Australię. W tej ostatniej zbadał najwyższe pasmo górskie – Wielkie Góry Wododziałowe, gdzie najwyższy szczyt nazwał Górą Kościuszki, zaś jeden ze szczytów Gór Błękitnych nazwał Mount Adine – na cześć ukochanej Aleksandryny. Miłość do niej przetrwała ponad 20 lat, w czasie których kochankowie wymieniali się korespondencją. Spotkał się z nią jeszcze raz w Paryżu, jednak okazało się, że miłość nie przetrwała próby czasu. Ta Aleksandryna z Paryża nie przystawała do tej, której pamięć z lat młodości nosił w sercu. Było to ich ostatnie spotkanie, po którym kontakt został zerwany.
Za swoje odkrycia Strzelecki otrzymał liczne odznaczenia. Był też wysłannikiem brytyjskiej organizacji British Relief Association, z ramienia której niósł pomoc Irlandczykom w czasie Wielkiego Głodu. Pomoc tę kontynuował później już indywidualnie, ratując ok. 200 tys. osób. Strzelecki zmarł w 1873 r. w Londynie i tam został pochowany. W 1997 r. jego szczątki sprowadzono do Polski i złożono w Krypcie Zasłużonych Wielkopolan w kościele św. Wojciecha w Poznaniu.
W związku z 200-leciem kolonizacji Australii, przypadającym w 1988 r. przybyli do Wielkopolski przedstawiciele australijskiej Polonii, aby znaleźć inspirację dla mającego powstać pomnika Pawła Strzeleckiego w Australii. Największe wrażenie zrobił na nich pomnik Bolesława Chrobrego w Gnieźnie, który po zniszczeniach wojennych odtworzył Jerzy Sobociński. W efekcie właśnie jemu zlecono wykonanie monumentu Strzeleckiego, który później przetransportowano do Hamburga, a stamtąd okrętem do Australii.
Pomnik odsłonięto 14 listopada 1988 r. w miejscowości Jindabyne, leżącej u podnóża Gór Śnieżnych w odległości 37 km od Góry Kościuszki. Australijską flagę, która wisiała na maszcie w czasie odsłonięcia pomnika przekazano jako pamiątkę do szkoły w podpoznańskiej Głuszynie.