Sąsiadujący z wejściem do Wąwozu Lipinki wąwolnicki cmentarz parafialny jest położony naprawdę wyjątkowo. Założono go w 1824 r. na skraju lessowego płaskowyżu. Mimo, że na pierwszy rzut oka nie ma tutaj zbyt dużo miejsca na groby, znajduje się ich wcale niemało. Umiejscowione są na zboczach, często budowane nad powierzchnią, ułożone piętrowo. Część grobowców wyrzeźbiono rzędowo, w lessowych stokach. Do wielu trzeba wspinać się po schodkach. Mało tego – w okolicach nekropolii i nawet na samym cmentarzu znajdują się wyloty lessowych wąwozów.
Warto tutaj pospacerować nie tylko z uwagi na nietypowe położenie. Na cmentarzu zachowało się sporo zabytkowych nagrobków. Na niektórych z nich można odczytać dawną formę nazwy „Wawelnica”. Wśród ważnych dla miejscowej historii osób, które znalazły tu miejsce ostatniego spoczynku znajdują się właściciele okolicznych folwarków, Piotr Mazurek (współzałożyciel harcerstwa na Lubelszczyźnie), Kazimierz Dulęba (współpracownik Żeromskiego z koła oświatowego Światło), powstaniec kościuszkowski Aleksander Majewski, powstaniec styczniowy Teodor Łuszczyński (grób symboliczny, Łuszczyński zginął na Syberii), ks. Józef Gorajek (Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata), społecznik Antoni Rostworowski, proboszcz wąwolnicki ks. Kasper Tuszewski. Rzuca się też w oczy prosty, zwieńczony sylwetką orła pomnik poświęcony poległym mieszkańcom gminy. Ich nazwiska umieszczono na tabliczkach przymocowywanych do podstawy pomnika. Skarpa, obok której stoi został wzmocniona biało-czerwonym murem.