Pałac w Snopkowie wybudowany został w latach 80. XIX w. z inicjatywy Antoniego Bobrowskiego, który w 1845 r. przejął tutejsze dobra od Wojciecha Wiercińskiego z powodu długów, jakie ten posiadał. Bobrowski, oprócz dworu, stworzył w tym miejscu prężnie działające gospodarstwo rolne. Po jego śmierci tereny przejęła grupa spadkobierców. Jednakże dobra zostały od nich wykupione przez rodzinę Pliszczyńskich, którzy to w 1897 r. stali się jedynymi właścicielami Snopkowa. Majątek pozostawał w ich rękach aż do II wojny światowej. Już w jej pierwszych dniach w pałacu został utworzony szpital dla żołnierzy Wehrmachtu, natomiast po wojnie teren przejął Skarb Państwa. Pod koniec 1945 r. utworzono tu Stację Hodowli Roślin, która istniała do 1970, kiedy to powstał ośrodek doświadczalny Centralnego Laboratorium Przemysłu Paszowego istniejący tu do lat 90. XX w.
Pałac jest dwukondygnacyjny, murowany, częściowo podpiwniczony, z zewnątrz i od wewnątrz otynkowany. Jego powierzchnia to 876 m2, był kilkukrotnie przebudowywany, natomiast obecny kształt uzyskał w 1911 roku. Częściowa renowacja nastąpiła również w latach 1985-86, a remont w latach 1990-1992. W parku znajduje się wiele starych drzew oraz dwa stawy. Oprócz pałacu, w skład zespołu pałacowo-parkowego wchodzi pięć murowanych budynków mieszkalnych oraz zabytkowa obora z 1905 r. i budynek gospodarczy.
Obecnie znajduje się w prywatnych rękach, a w jego wnętrzu właściciel organizuje wesela, imprezy firmowe i okolicznościowe. Zespół pałacowo-parkowy w Snopkowie figuruje w rejestrze zabytków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Lublinie.