Monumentalne budynki fabryczne wzniesione z czerwonej cegły, stojące pomiędzy ulicami: Zamkową, Lipową, Grobelną i rzeką Dobrzynką, to dawny kompleks fabryczny Braci Baruch (Majera, Augusta i Izydora).
Historia fabrykancka rodziny rozpoczęła się w roku 1871, kiedy to Majer Baruch kupił przy ul. Grobelnej (dawniej ul. Tylna) od Konrada Maiznera nieruchomość zwaną „Blicharnią”. W kolejnych latach, już jako Spółka Fabryczno-Handlowa Bracia Baurch, pozyskano kolejną nieruchomość w kierunku ulicy Zamkowej. Umożliwiło to rozbudowę zakładu. Już w 1875 r. zakład zatrudniał ok. 236 robotników pracujących na 100 krosnach mechanicznych i 60 ręcznych. Baruchowie przędzę importowali z Belgii i Anglii, zaś składy mieli w Warszawie i Łodzi. Prężny i szybki rozwój firmy zahamował groźny pożar zakładu, jaki miał miejsce w 1876 r. Właściciele dość szybko po tym wydarzeniu „stanęli na nogi” i już rok później starali się o budowę, w miejscu po spalonej hali, nowej, o jedną kondygnację wyższej. Firma się rozwijała dalej, zwiększano ilość krosien i robotników. Wybudowano m.in. trzypiętrowy skład, apreturę oraz tkalnię i farbiarnię. Specjalizowali się w produkcji materiałów lekkich, ciężkich drukowanych wełnianych i bawełnianych. Na nieruchomościach przy ul. Piłsudskiego nad „Dobrzynką” wznieśli swój drugi zakład. W II poł. XIX w. firma Baruchów zajmowała w trzecie miejsce w Pabianicach pod względem wielkości produkcji oraz liczbie zatrudnianych robotników. W 1898 r. został zatwierdzony przez cara Mikołaja II statut Towarzystwa Akcyjnego Manufaktur „Bracia Baruch”.
Nadszedł rok 1900 i związany z nim krach finansowy w gospodarce doprowadził do upadku firmy i jej likwidacji w 1904 r. W 1905 r. budynki fabryczne pomiędzy ul. Zamkową i Grobelną przejął za długi Ryski Bank Handlowy – Oddział w Łodzi. Od roku 1907 obiekty dzierżawili „Krusche i Fiedler”. W latach 20. XX w. kolejnym właścicielem była Spółka Akcyjna Farbiarnie i Wykańczalnie „Dobrzynka” (wł. T. Hadrian i A. Fulde). W okresie II wojny światowej fabryka działała pod nazwą Textiverdlungswerk Teodor Hadrian. Po zakończeniu działań wojennych zakład upaństwowiono i umieszczono w nim Państwowe Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Dobrzynka” z późniejszą zmianą nazwy na „Pawelana”. Obecnie w obiektach pofabrycznych ma swoją siedzibę „Fabryka Wełny Hotel & Spa”.
Drugi zakład „Braci Baruch” przy ul. Piłsudskiego (dawniej ul. Saska) początkowo wynajmował Izydor Baruch, a po jego śmierci (1912 r.) jego brat Tadeusz. Następnie zabudowania przejęła powstała w 1924 r. Fabryka Wyrobów Włókienniczych Antoni Jankowski i Ska. Po II wojnie światowej w budynkach umieszczono Zakłady Środków Opatrunkowych.
Źródła informacji: „Poczet fabrykantów” – Sławomir Saładaj, „Pabianice – przewodnik po historii i współczesności miasta” – Aneta Adamczyk.