W wielu miejscowościach pojawiają się od pewnego czasu ławeczki, będące swego rodzaju pomnikami poświęconymi konkretnym osobom lub wydarzeniom. Na każdej z nich chętnie przysiadają nie tylko turyści, ale także mieszkańcy miast, w których je ufundowano.
Ławeczkę Wojtka Belona w Busku Zdroju wyprofilowano w kształcie gryfa jego gitary, w Tarnowie, za jednym zamachem uhonorowano troje poetów , nie ma więc przeszkód, by w jednym miejscu zadumać się w towarzystwie Zbigniewa Herberta albo Jana Brzechwy, albo wreszcie Agnieszki Osieckiej. W Olsztynie można chwycić Kopernika za nos (podobno przynosi to szczęście), w Żarach przysiąść przy kompozytorze Telemannie , a w Świdnicy, obok najsłynniejszej astronomki XVII w. - Marii Kunitz ...
Pomnikowych ławeczek jest coraz więcej i dobrze, że się pojawiają. Są niezwykle sympatycznym sposobem upamiętnienia, odbrązowującym nieco znane postacie. Nie wszystkie jednak poświęcone są pisarzom, aktorom czy wielkim politykom. Na terenie tyskiego ośrodka Christoforos przy ul. Tischnera, na zielonym skwerze przed świetlicą opiekuńczo-wychowawczą dla dzieci stoi drewniana ławeczka ozdobiona wysokim daszkiem. Każdy, kto na niej usiądzie, znajdzie się jednocześnie pod opiekuńczymi skrzydłami Anioła Stróża. Blondwłosy, wyrzeźbiony w drewnie anioł odziany jest w powłóczystą, niebieską szatę, na której wypisano słowa pierwszej dziecięcej modlitwy: „Aniele Boży, stróżu mój…”