Na położonym niecały kilometr od kościoła cmentarzu parafialnym zachowało się sporo nagrobków z XIX w. Wśród nich uwagę zwracają okazałe grobowce okolicznych ziemian: Orpiszewskich, Racięckich, Myszkowskich, Radońskich, Strasburgerów. Kwatera Orpiszewskich wyróżnia się okazałym krzyżem umieszczonym na podstawie z ciekawą inskrypcją: „WSZYSCY W PRAOJCÓW SWYCH POMARLI WIERZE, PARAFIAN KŁÓBSKICH PROSZĄ O PACIERZE. BODAJ ICH WNUKI TAK JAK ONI ŻYLI I Z TEM SUMIENIEM W GRÓB SIĘ POŁOŻYLI. ŚWIĘTY PROKOPIE WSTAWIAJ SIĘ ZA NIEMI, I ZA ZMARŁEMI I ZA ŻYJĄCEMI”. To tutaj, pośród wielu członków rodziny spoczywa też Maria z Wodzińskich Orpiszewska (primo voto Skarbkowa) – niegdysiejsza narzeczona Fryderyka Chopina. W pobliżu głównego wejścia znajduje się, oznaczona jako miejsce pamięci narodowej, zbiorowa mogiła wojenna żołnierzy Wojska Polskiego poległych we wrześniu 1939 r.
Ciekawa jest także historia kaplicy cmentarnej. W piątym tomie „Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich” czytamy „na cmentarzu grzebalnym drewniana kaplica z obrazem św. Prokopa, cudami słynącym, i ze studnią, której woda za cudowną uchodzi”. Miejscowa tradycja wspomina o objawieniach św. Prokopa i o wodzie ze źródełka, której używano jako lekarstwo na choroby oczu. W 1948 r. kaplicę odbudowano jako murowaną.
Warto wiedzieć: W grobowcu Orpiszewski spoczywają też: Józef Orpiszewski (1773-1830) I właściciel Kłóbki, żołnierz Powstania Kościuszkowskiego; Ludwik Orpiszewski (1810-1875) - s. Józefa, emigrant, literat, dyplomata, uczestnik szturmu na Belweder w 1830 r.; Ignacy Orpiszewski (1811-1882) – s .Józefa, uczestnik Powstania Zawiszy, zesłany na Syberię; Lucjan Orpiszewski (1814-1878) – s.Józefa II właściciel Kłóbki, uczestnik Powstania Styczniowego; Ludwik Orpiszewski (1882-1972) – dr filozofii, IV ostatni właściciel Kłóbki uczestnik Powstania Warszawskiego