Będący dziś popularną miejscowością wypoczynkową Tarnów Jezierny, w średniowieczu stanowił ulokowany na pograniczu Śląska i Wielkopolski ważny ośrodek administracyjny – był siedzibą kasztelanii (z XIII w. dokumentów księstwa głogowskiego znane są imiona ówczesnych kasztelanów tarnowskich). Na przesmyku między jeziorami Tarnowskim Dużym i Małym, wzniesiono na 12-metrowym ziemnym kopcu grodzisko. Otaczający je kompleks leśny nazywano wówczas "desertum Tarnov" (Bory Tarnowskie)
Drewnianą warownię w 1381 r. otrzymał w lenno Nikel von Rechenberg, który dokonał jej przebudowy. Na przełomie XVI i XVII w właścicielami Tarnowa zwanego wówczas Tarnowem Polskim, została (z cesarskiego nadania) rodzina Schöneichów z niedalekiego Siedliska . To oni w 1624 r. podjęli się przebudowy piastowskiego grodziska na zgrabny pałacyk myśliwski. Postawiony z cegły i kamienia w stylu renesansowym był wielokrotnie przebudowywany i remontowany. Jest jednokondygnacyjny, przykryty dwuspadowym dachem, zbudowany na planie nieregularnego ośmioboku z wewnętrznym dziedzińcem. Nad portalem wmurowano na piaskowcowej płycie herby właścicieli. Kształt budowli został w pewnym sensie wymuszony przez powierzchnię pagórka, na którym ją wzniesiono.
Pałacyk nie był zamieszkiwany stale, służył właścicielom raczej do celów rekreacyjnych. Po wojnie rezydowało w nim przez jakiś czas Nadleśnictwo Sława Śląska, potem przez pewien czas niszczał. W końcu został schroniskiem młodzieżowym, następnie domem pracy twórczej, obecnie jest niewielkim obiektem hotelowym z dziewięcioma dwuosobowymi pokojami, będącym pod zarządem Zespołu Szkół w Sławie. Istnieje też możliwość wynajęcia go na konferencje lub spotkania (ok. 30 osób).
W otoczeniu pałacowego pagórka rośnie wiele okazałych drzew. Trzy z nich posiadają od 2006 r. status pomnika przyrody: żywotnik olbrzymi (ponad 19 m wysokości i 225 cm obwodu, 35-metrowy jesion wyniosły (340 cm obwodu w 2006 r.) i niegdyś 22-metrowy kasztanowiec zwyczajny (obwód 420 cm), z którego – po jednej z wichur – został już tylko obumarły pień.
Pałacyk nadal otoczony jest nawodnioną fosą. Z pagórka wygodne dojście do jeziora; jest mały pomościk nad taflą i przy brzegu przygotowane miejsce na ognisko. Cisza i spokój.
Warto wiedzieć: Istnieją zapisy mówiące o śmierci w kasztelanii tarnowskiej księcia Konrada Kędzierzawego (drugi syn piastowskiego księcia, Henryka Brodatego). 15-letni książę miał się tutaj schronić po przegranej bitwie pod Studnicą i w trakcie polowania ponieść śmierć wskutek nieszczęśliwego upadku z konia.