W przeszłości teren przy kościele św. Jadwigi wzniesionym w latach 1754 – 1756 znajdował się za cmentarzem. Ostatni pochówek miał tu miejsce w 1955 r. W latach 1991 – 1993 teren cmentarza uporządkowano, a przy fragmencie muru otaczającego były cmentarz utworzono lapidarium. Na ścianie muru zawieszono, a przed nim w kilku rzędach ustawiono płyty nagrobne datowane na koniec XVIII oraz początek XIX wieku.
W centrum lapidarium w murze wkomponowana jest kapliczka. Jest murowana i zdobiona w narożach pilastrami oraz gzymsem od frontu wygiętym. Obiekt posiada dużą otwartą wnękę. Wewnątrz pusta.
Szczególną uwagę zwracają tutaj dwa obiekty. Pierwszy to kompozycja rzeźbiarska przedstawiająca nietypową Pietę. Pan Jezus leży na kamiennej płycie, a przed nim klęczy Matka Boska. Figura Matki Boskiej umieszczona jest we wnęce muru.
Drugim obiektem jest prawdopodobnie nagrobek. Elewacja frontowa zdobiona między innymi spływami wolutowymi zawiera półokrągło zakończoną płycinę zdobioną motywami roślinnymi (prawdopodobnie w przeszłości znajdowała się tam inskrypcja). W górnej części obiektu zakończonego półokrągło znajduje się wnęka. Nad wnęką płaskorzeźby główek putt w chmurach. We wnęce kompozycja przedstawiająca Bożą Mękę (niestety rzeźby są uszkodzone). Centralne miejsce zajmuje krzyż z ukrzyżowanym Chrystusem, a pod krzyżem stoją dwie postacie:Matka Boska Bolesna i św. Jan Ewangelista.