Wejście na nekropolie prowadzi przez neobarokową bramę z 1863 roku, która wraz z murem okalającym zastąpiła pierwotne drewniane ogrodzenie. Cmentarz urządzono w 1820 r. na gruntach stanowiących darowiznę od mieszczan. Zajmuje powierzchnię 5 ha.
Po przekroczeniu bramy z kutego żelaza znajdujemy się na wprost wybudowanego murowanego kościoła pełniącego także rolę kaplicy przedpogrzebowej. Zastąpił stary modrzewiowy kościółek barokowy z 1643 roku pw. św. Wawrzyńca i św. Józefa. W końcu 1987 roku został podpalony i niestety nie zdołano niczego uratować. Ogień strawił cenne obrazy i organy. Dzięki działaniom ks. proboszcza Stanisława Sochy w końcu lat 80. XX w. stanął w tym samym miejscu obecny obiekt.
Pierwszy pochówek miał miejsce 28 listopada 1821 r. Od tamtej pory przybyło około 11 tys grobów. W końcu XIX w. nekropolię powiększono. W 1900 r. bramę przyozdobiono umieszczając na niej figurkę Michała Anioła z trąbą. Przyczynili się do tego szczodrzy parafianie.
Przy głównej alei za kaplicą trafiamy na mogiły legionistów Józefa Piłsudskiego, żołnierzy niemieckich z okresu I wojny światowej i żołnierzy polskich z 1920 r. Dalej znajdują się groby m.in. Adolfa Pawińskiego (1840 - 1896) znanego historyka, J. S. Cezaka - założyciela i dyrektora Państwowej Szkoły Kupieckiej oraz Jana Pietrusińskiego - dumy zgierskiego "Proletariatu", młodego tkacza straconego na stokach Cytadeli Warszawskiej.
Od strony północnej czyli idąc wzdłuż muru cmentarnego w prawo od bramy znajduje się kwatera Ofiar września 1939 roku - 53 żołnierzy i 72 cywilów. Autorem tego projektu był Jerzy Wieczorek "Bohdan" zgierski artysta plastyk i żołnierz Armii Krajowej. Zmarły w 1991 r. spoczął na tym cmentarzu.