Pierwsze wzmianki o domu stojącym przy Rynku 27 pochodzą z 1549 roku. Już wtedy był to dom murowany, prawdopodobnie piętrowy. Pierwszym wymienionym w źródłach właścicielem domu był Jerzy Hesner. Dom pozostawał rękach wpływowej krośnieńskiej rodziny Hesnerów do roku 1625, kiedy to, jako wiano Anny Hesner wszedł w posiadanie Roberta Gilberta Porteousa de Lanxeth vel Roberta Wojciecha Portiusa. Wiadomym jest, że już wtedy dom posiadał murowany podcień od strony rynku.
Pochodzący ze Szkocji Portius był w tym czasie najbogatszym krośnieńskim kupcem, a także faktorem i serwitorem królewskim. Dla rozwoju Krosna była to osoba niezwykle ważna. Jako królewski faktor stał się głównym importerem węgierskiego wina, co uczyniło z Krosna centrum handlu tym trunkiem. Był też głównym dostawcą wina na królewskim dworze. Zgromadzony ogromny majątek pozwolił mu stać się fundatorem i mecenasem sztuki. Fundował głównie wyposażenie okolicznych kościołów. Był m.in. głównym fundatorem przebudowy krośnieńskiego kościoła p.w. Świętej Trójcy wraz ze znaczną częścią jego wyposażenia, a także fundatorem znacznej częsci miejskich fortyfikacji.
Portius przebudował gruntownie budynek przy rynku, nadając mu formę, która przetrwała do 1907 roku. W 1872 r. kamienica została zniszczona przez pożar i od tego czasu pozostawała w złym stanie technicznym. Portius był właścicielem budynku do 1661 roku. Wśród następnych właścicieli wymieniani są Matylda Świętnicka (1896) oraz ks. Jan Kanty Świętnicki (od 1905). W 1906 roku dom zakupił Sussman Beck, który postanowił wyburzyć zniszczony budynek i wybudować nowy. Już wtedy władze miejskie przywiązywałe duża wagę do zachowania historycznego wyglądu rynku, dlatego przebudowa kamienicy została obwarowana m.in. odtworzeniem podcieni z krzyżowymi sklepieniami i wmurowania historycznego portalu. Inne cenne detale zostały przeniesione do magistratu.
Budowę nadzorował budowniczy miejski Bolesław Mańskowski, znany m.in. z zaprojektowania gmachu liceum ogólnokształcącego w Krosnie. O wadze jaką przywiązywano do zachowania odpowiedniej formy budynku świadczy fakt wstrzymania budowy z powodu niedotrzymania warunków. Ostatecznie budowa domu o zachowanym do dziś neorenesansowym stylu została zakończona w 1908 roku. Na zworniku nowej arkady podcieni znalazły się inicjały właściciela - SB. Już dwa lata później dom został kupiony przez żydowskie małżeństwo Abrahama i Lejbę Engländer, którzy mieszkali w nim do II wojny światowej. Obecnie kamienica jest w rękach prywatnych. W budynku zachowała się się część piwnic z XVI wieku oraz pochodzący z czasu Portiusa kamienny portal frontowy z tarczą i monogramem “R.P 1640 A. P.“. Budynek został wpisany do rejestru zabytków w 1982 roku.