Zabytkowy dworek mieszczański w Tarnowskich Górach, zwany „Dworkiem Goethego”, został wybudowany w II połowie XVIII wieku. Przez jednych nazywany jest „szlacheckim”, przez drugich „mieszczańskim”, a zatem kto był jego pierwotnym i kolejnym właścicielem: szlachcic, czy mieszczanin, tego sami znawcy historii ziemi tarnogórskiej nie wiedzą do końca. Pewne jest, że jest to obecnie budynek jednokondygnacyjny, podpiwniczony, murowany być może w mieszanym tzw. „wątku” ceglano-kamiennym, z facjatką, przekryty dachem naczółkowym, pokryty drewnianym gontem. W pomieszczeniach parterowych zachowały się stropy belkowe i klepkowe drzwi wejściowe.
Przez ponad 200 lat dworek był własnością prywatną, zamieszkiwany przez osoby szlacheckiego lub mieszczan. Po roku 1945, jak wiele okolicznych podobnych budynków, popadał w ruinę. W 1985 roku, staraniem tarnogórskiego PTTK im. „Ziemi Tarnogórskiej”, został wykupiony na własność za pośrednictwem miejscowego urzędu miejskiego od ostatnich właścicieli.
W latach 1985-90 przeprowadzono prace renowacyjne całego budynku. Od 1990 roku znajduje się w nim oddział PTTK i restauracja. Budynek wpisany został do rejestru zabytków dawnego województwa katowickiego, pod numerem A/62/4/66 w wyniku decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach, z dnia 28.05.1966 roku.