Klasztor ufundował w 1587 r. biskup krakowski Piotr Myszkowski. Rozległy teren klasztoru otacza mur z XVII-XVIII w. Wewnątrz stoi murowany kościół Nawiedzenia NMP, do którego od południa przylega piętrowy budynek klasztoru.
Kościół jest budowlą późnorenesansową, jednonawową. Ołtarz główny i tabernakulum są barokowe. Po obu stronach kościoła znajdują się kwadratowe kaplice zwieńczone kopułami z latarniami: od północy św. Jana Nepomucena, od południa Pana Jezusa (dawniej św. Anny). Ołtarze boczne pochodzą z połowy XVII w. Obraz Matki Boskiej Mirowskiej jest najcenniejszym spośród wszystkich w kościele. Jest kopią obrazu Matki Boskiej Śnieżnej z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem i unoszącym się Duchem Świętym.
Klasztor barokowy (1686-1706), przylegający do kościoła od południa jest budowlą piętrową, czteroskrzydłową, z wirydarzem otoczonym krużgankami. Na ścianie przedsionka wisi barokowy krucyfiks z końca XVII w. W klasztorze przechowywana jest kolekcja drewnianych, XVII-wiecznych figurek jasełkowych, które są wielką atrakcją.
Przy klasztorze znajduje się dziedziniec odpustowy, otoczony murem (1684-1688).